– på slutten av 50-talet – ei lita lyshåra tulle fekk sin aller første tallerken til å eta grauten sin på. Tallerken var den finaste ho hadde sett, to små pusekattar titta fram etter kvart som grauten forsvann.
Jenta vaks til og syntes ikkje noko særleg om verken graut eller pusekattbilder lenger, men tallerken var like heil og fin så den vart ståande i kjøkkenskåpet. Då jenta vart tenåring spurde mora om ho ville ha tallerken som ho ein gong hadde vore så glad i, men det var inga interresse å spora frå tenåringsjenta si side.
Tiår etter tiår levde tallerken sitt liv i ei mørk bu saman med masse anna som “ var for godt til å kasta”. Ingen hugsa lenger på at det hadde eksistert ein grauttallerk med bilde av to små kattepusar i botnen.
50 år seinare,då den vesle jenta var blitt ei godt vaksen dame skulle ho flytta frå dette huset der det var ei bu med masse gamalt “som var for godt til å kasta”. Ho fekk hjelp til å pakka ned alt i kartongar for å levera det til bruktbutikken. Flyttehjelpa bar og bar, til slutt var det att berre ein kartong som dama skulle ta med sjølv. Under “transporten” gjekk det hol på avispapiret rundt ein tallerk, og kva trur du titta fram mellom papiret??? Bilde av to små kattepusar i botnen på ein tallerk….
Med varsomme hender vart tallerken pakka opp, dama sette seg rett ned med tallerken i hendene og let minna strøyma på.
Skei for skei vart grauten skrapa bort ,først frå fjeset til den grå pusen – så den kvite. Jenta bruka å prata med pusane etterkvart som dei vart frigjorde for graut, og jammen santen tok ho seg sjølv i å sitta og prata for seg sjølv 50 år etterpå også…
“ Neimen!! Er det pusane mine som er på veg til Brukt`n?? Sjølvsagt skal de ikkje dit – de skal få vera med meg i den nye heimen min og eg skal ALDRI pakka dekan ned att eller stua dekan vekk i ei mørk bu!”
Og slik vart det. Tilfeldigheitene er mange og underfundige. I dag heng pusetallerken til pynt i tallerkenhylla – når det ikkje er graut i den – og den vesle lyshåra tulla som fekk denne tallerken for lenge,lenge,lenge sidan er sjølvsagt Nikoline På Landet…
SNIPP – SNAPP – SNUTE….
PS: de skulle jo få vera med inn i stova i dag, men eg syntes det var så mykje koselegare med dette vesle “eventyret” i staden for.
God onsdag til alle, og ta godt vare på gode minner de også:0)
.JPG)
