Ja, ikkje berre eitrande galen – men rasande forb…. egentleg!
På fredag hadde me nokre skikkelege vindrosser som tok med seg det meste som var laust – også duken eg broderar siste rest på,for den låg lett henslengt på hagebordet. Då eg kom ut fann eg att broderiet i hagen,saman med ei skjor… (skjære på “fint” eller sjur som far min sa) Skjorene her i Haugamoen er så tamme at dei er med på vatnerunden i hagen for å få dusja seg og sit på rekkverket og ventar på godbitar når me sit ute og grillar. Vanlegvis likar eg godt skjora, men er ikkje så sikker på at eg skal fortsetja med DET!
Antakeleg har ho trudd at dei broderte jordbæra kunne smaka godt, for ho dreiv eit nitidig arbeid med å få dei frå stoffet… Dette vart resultatet! Masse små hol med avhakka trådar, mest rundt kantane men også midt på duken. Eg var NESTEN ferdig med broderiet så eg veit ikkje heilt kva eg skal gjera med den… i første omgang får eg vel setta meg ned med “lappesaker” og sjå kva eg får til, men gleda med duken og broderiet er borte!
Men positive ting har heldigvis også skjedd – for på jonsokaftan fekk me vera med å feira to FLOTTE 50åringar ute på Sotra!
Tusen takk for ein kjempefin dag Anne Karin og Sidsel :0) !!
Og så ynskjer eg alle andre som er innom her ein fin-fin dag også! (med eller utan irriterande skjorer i hagen…)