Eit forferdeleg døger…

– som no ser ut til å enda bra.

Ingenting er verre enn når det skjer noko med barn og barnebarn .. og denne helga slo “lynet” ned i heimen. Vesle Levin på 4 mnd. ,det yngste barnebarnet vårt, vart innlagt på sjukehus i hu og hast med mistanke om hjernehinnebetennelse. Ikkje lenge etterpå kom den frykta beskjeden – hjernehinnebetennelse konstantert og heile familien innlagt på isolat.

Det vart lange timar der redselen skaka i heile kroppen, og samtidig skal jo sjølvsagt “ ho MOR “ vera den sterke som skal gje optimisme,håp og trøst til resten av familien. Det er ikkje så grådig lett når meldingane tikkar inn på tlf og det står “ mamma, eg er så redd”….

Siste meldinga i gårkveld ga større håp, feber og puls var på veg ned og krampane hadde gitt seg. Dermed ga det ei slags nattero og tid til litt UTPUST att. No er den verste faren over og det gjenstår å sjå om det kan ha vorte skade på nervesystemet – og eg trur alt vil ordna seg bra!

Ta vare på dagen i dag – det er så uvisst  kva morgodagen bringar.

PS:I dette øyeblikk kom meldinga eg har venta så sårt på… faren er over!